Loredana en Pako
De liefde tussen Loredana (53 jaar) en de schattige Pako (11 jaar) spat ervan af als we bij hen langsgaan voor een eerste kennismaking. Pako neemt zijn rol als “hondenambassadeur” zeer ernstig en heeft zich voor de gelegenheid uitgedost in een keurige strik (toevallig in het blauw zoals het nieuwe logo).
Ook de meter van Pako (de dochter van Loredana) is aanwezig. Zij is minstens even dol op hem: “Ik kan geen dag laten passeren zonder Pako te zien.”
Mama Zazou werd door haar vorige eigenaars slecht behandeld waardoor Loredana haar adopteerde. Zazou veroverde al snel Loredana’s hart, Pako volgde in haar voorbeeld. Deze witte lieverd werd thuis geboren en is hier nooit meer vertrokken. Hij kreeg de naam Pako waarbij de P en A een eerbetoon zijn aan Loredana’s overleden vader.
Pako was erg zwak na zijn geboorte, dus heeft Loredana hem aangesterkt door hem te laten eten uit haar hand. Als ze gingen wandelen, was dat met Zazou aan de leiband en Pako in haar bovenkleding, zoals een kangoeroe in de buidel. Sinds Zazou jammer genoeg overleed in mei 2019, is Loredana nog meer gehecht aan Pako.
Deze kleine viervoeter is dol op wandelen, behalve als het regent. Bij sneeuw daarentegen is hij niet te houden. Hij gaat bijgevolg overal mee naartoe waardoor ze een bekend duo zijn voor velen in hun buurt. Loredana betreurt dat honden nog altijd in vele (handels)zaken worden geweigerd. Als Pako niet welkom is, zul je Loredana dus ook zelden tot nooit aantreffen.
“Het doet me enorm plezier dat ik de Stichting mag vertegenwoordigen, want in het dispensarium voel ik me thuis alsof ik bij familie vertoef.”
Loredana is al 10 jaar lid van het dispensarium in Luik (vroeger Seraing) waar Pako nauw wordt opgevolgd voor de gezondheidsproblemen die hij heeft ontwikkeld. Hij is bijna blind aan een oogje, hoort niet meer zo goed, heeft hartproblemen en vaak ook last van vocht in de longen. Hij werd ook aangevallen door een andere hond waarbij hij een ernstige wonde aan zijn rug opliep die 18 hechtingen nodig had. Maar hij herstelde wonderwel. In 2018 was er ook een complexe operatie nodig aan zijn oor waarbij hij 5 dagen gehospitaliseerd moest worden. Pako is dus een bekend patiëntje en wordt altijd met open armen ontvangen door de dierenartsen.
“Zonder de Stichting zou ik Pako niet de nodige medicatie en verzorging kunnen geven en dat zou mijn hart breken.”
Loredana en Pako zijn een onafscheidelijk duo dat de Stichting Prins Laurent met veel plezier ondersteunt!
Quinten en Fenix
De rosse kater Fenix (7 maanden) en Quinten (21 jaar) zijn zielsverwanten sinds mei dit jaar. Fenix werd geboren in een nestje van 3 kittens en hij was als enige ros. Hoewel Quinten in het algemeen nooit aangetrokken wordt door rosse huisdieren, was het met Fenix liefde op het eerste gezicht. Fenix volgt zijn papa overal…of is het nu net omgekeerd?
“Dieren kiezen ons en als ze dat doen, bieden ze je vaak meer respect en vertrouwen dan je medemens.”
Sinds de Covid-pandemie heeft Quinten het moeilijk, maar de speelse Fenix trekt hem uit zijn dal. Hij voelt het aan en biedt troost wanneer Quinten dit het meest nodig heeft. En laat dat nu net de reden zijn waarom hij een kat in huis wou nemen. Hij had alle enkele parkietjes en een aquarium met vissen, maar dit soort dieren kunnen hem uiteraard geen knuffel verkopen. Zodoende kwam Fenix erbij die de vogels trouwens maar moeilijk met rust kan laten. De vissen daarentegen hebben dan weer een kalmerend effect op de energieke mini-tijger. Deze beschrijving is trouwens bijzonder accuraat: Fenix speelt graag wilde spelletjes. Hoe zotter, hoe liever. Hij waant zich ook soms een hond door een speeltje te halen en te brengen dat Quinten in de verte werpt. En als hij iets mispeutert heeft, kan hij ook van die grote puppy-ogen maken waardoor je hem direct wilt vergeven. Iets waar normaal alleen honden in slagen.
Hoewel ze nog maar een paar maanden een duo vormen, zijn ze nu al bekende figuren in de Gentse binnenstad. Ze trekken de aandacht door samen de bus te nemen waarbij Fenix rustig op de schouder van Quinten zit. Fenix wordt ook nooit verplaatst in een draagbox, maar gaat meestal altijd mee aan de leiband. Zo ook naar het dispensarium van de Stichting waarover Quinten informatie kreeg via zijn maatschappelijk assistent van het OCMW.
Vorige maand gingen ze voor het eerst op consultatie. Quinten voelde zich wat gestrest omdat hij niet wist hoe Fenix zou reageren. Onnodige stress zo blijkt, want Fenix voelde zich direct thuis. Hij wachtte zelfs geduldig zijn buurt af op de onthaalbalie. Hij liet zich ook gewillig aaien door iedereen, iets wat hij normaal gezien niet snel toelaat.
Hij werd perfect gezond verklaard en kreeg zijn eerste vaccin. Eind november volgt de tweede consulatie en zal Fenix gecastreerd en gechipt worden.
Net zoals Pako, neemt Fenix het ambassadeurschap serieus op. Nadat we vertrokken waren, eiste hij de draagzak met het nieuwe logo volledig op. Quinten mocht het zelfs niet meer aanraken, het is dan ook Fenix die afgebeeld wordt in het logo.
“Fenix is er altijd en overal voor mij. We slapen naast elkaar en bij elke thuiskomst, mag ik mij verwachten aan een lieve knuffel. Hij is de reden dat ik me goed voel, ook op mindere momenten.”
Zodat huisdieren als Fenix steun kunnen bieden aan baasjes zoals Quinten, dat is de reden waarom de dispensaria van de Stichting bestaan.
Axelle en Opale
“Ook konijnen vormen de perfecte huisdieren. Ze hebben een specifiek karakter en kunnen zich bijzonder koppig gedragen als ze hun zin niet krijgen.”
Het verhaal over hoe Axelle (47 jaar) en Opale (11 maanden) herenigd werden, is op z’n minst avontuurlijk te noemen. Op de markt van Namen was Axelle getuige hoe een vrouw 2 konijnen wilde kopen om op te eten. Volgens Axelle zijn er 2 verschillende generaties met een heel uiteenlopende visie wat konijnen betreft. De ene generatie beschouwt ze als smakelijk eten, terwijl de andere hen beschouwt als huisdieren die vrij in huis mogen rondlopen net zoals honden en katten dat mogen. Omdat Axelle deel uitmaakt van deze 2e generatie, had ze het bijzonder moeilijk met het idee dat de konijnen in de doos voor haar zouden geconsumeerd worden. Vooral omdat ze juist een van deze 2 had geknuffeld en er een likje op haar hand van had gekregen. Haar paniek werd groter en ze maakte een vliegensvlug besluit: ze liet het nodige geld achter, graaide de doos met 1 van de 2 konijnen en ging er als een pijl vandoor. Op deze manier kreeg Opale een warme thuis bij Axelle. Axelle neemt Opale vaak mee op wandeling die dan geniet in een buggy. Bij een bezoek aan de marktkramer in kwestie liet die weten dat ook het 2e konijn als gezelschapsdier was verkocht.
Opale vormt niet alleen een duo met Axelle, maar ook met Axelle’s 2e konijn Havana. Nadat ze kleintjes had gekregen, wou de vorige eigenaar haar niet meer houden. Ze werd afgestaan aan een dierenwinkel waar haar gezondheid er snel op achteruit ging. Ondanks haar ziekte, heeft Axelle Havana een nieuwe thuis geboden waar ze snel opknapte.
Havana en Opale kunnen het goed met elkaar vinden en beïnvloeden elkaar op een positieve manier. Zo at Havana voorheen geen groenten en Opale geen hooi. Dankzij hun goede band is dit nu veranderd. Beide konijnen zitten graag op de schoot van Axelle, maar omdat Opale socialer is werd zij verkozen tot onze “konijnenambassadeur”.
“Eenmaal dieren van je houden, is dat voor altijd. Dus als ze dan ziek worden en je kunt ze niet verzorgen, is dat een drama.”
Axelle heeft altijd bewondering gehad voor de initiatieven van Z.K.H. Prins Laurent die ze zelf beschrijft als een man met een groot hart. Hierdoor was ze reeds bekend met de Stichting Prins Laurent waar ze zelf is gaan aankloppen wegens financiële moeilijkheden. Ze is sinds 2017 ingeschreven in het dispensarium van Hornu. Ze krijgt hier echter meer dan enkel diergeneeskundige zorgen. Opale wordt nog steeds opgevolgd door dezelfde dierenarts die Axelle volledig vertrouwt en die haar geruststelt. Ze spreekt vaak over de Stichting bij ontmoetingen tijdens haar wandeling met Opale of in groepen op sociale media. Ze beschrijft het dan als een mooi initiatief waar het draait om de liefde voor mens en dier.
“Over de positieve rol van een gezelschapsdier bestaat geen twijfel.”
Z.K.H. Prins Laurent
Daarom zijn ook duo’s zoals Axelle en Opale even magisch als Loredana en Pako en Quinten en Fenix!
